الگوهای طراحی سازنده دسته‌ای از الگوهای طراحی شیء‌گرا هستند که تمرکز اصلی آن‌ها بر فرآیند ایجاد و نمونه‌سازی اشیاء قرار دارد. این الگوها برای حل مسائل مرتبط با چگونگی تولید، سازمان‌دهی و مدیریت اشیاء به‌کار گرفته می‌شوند و هدف اساسی آن‌ها این است که سامانه را از جزئیات مربوط به ایجاد، ترکیب و نمایش اشیاء مستقل سازند.
به‌کارگیری این الگوها موجب می‌شود که طراحان نرم‌افزار انعطاف‌پذیری بیشتری در اختیار داشته باشند تا بتوانند تعیین کنند چه چیزی ایجاد شود، چه نهادی مسئول ایجاد آن باشد و این فرآیند به چه شکلی انجام گیرد.
به طور کلی، الگوهای طراحی سازنده در پی آن هستند که زمان، مکان و چگونگی ایجاد اشیاء را به صورت انتزاعی مدیریت کنند. در نتیجه، کدی که بر اساس این الگوها نوشته می‌شود، از وابستگی به پیاده‌سازی‌های خاص رها شده و در عمل منعطف‌تر، توسعه پذیرتر و قابل نگهداری‌تر خواهد بود.
انواع الگوهای طراحی سازنده : این الگوها به پنج نوع اصلی تقسیم می‌شوند که در ادامه بیان شده اند.
- Factory Method Design Pattern
- Abstract Factory Design Pattern
- Singleton Design Pattern
- Prototype Design Pattern
- Builder Design Pattern